Kiedy w 2005 roku zostal dyrektorem zarzadzajacym The Walt Disney Company, firma przezywala trudny okres. Rywalizacja byla zacieta bardziej niz kiedykolwiek wczesniej, a technika jeszcze nigdy nie rozwijala sie tak szybko. Wystarczylo jednak, ze postawil na trzy filary: jakosc, pogodzenie sie z nowinkami technicznymi oraz umocnienie pozycji firmy na rynkach miedzynarodowych, a po 14 latach zrobil z Disneya najwiekszy i najbardziej szanowany koncern medialny na swiecie.
To wlasnie Robert Iger doprowadzil do tego, ze dzis Disney moze pochwalic sie obecnoscia w swoich szeregach Pixara, Marvela, Lucasfilmu i 21st Century Fox. Wartosc firmy pod jego przywodztwem wzrosla niemal pieciokrotnie, a on sam zostal uznany za jednego z najbardziej innowacyjnych i skutecznych dyrektorow naszych czasow. W tej ksiazce Iger dzieli sie lekcjami, ktore odebral podczas kierowania Disneyem i zarzadzania grupa 200 tysiecy pracownikow, a takze opowiada o niezbednych cechach dobrego przywodcy: optymizmie, odwadze, stanowczosci i bezstronnosci.
Przejazdzka zycia to jednak nie tylko biznesowy poradnik, ale takze pelna anegdot biograficzna opowiesc czlowieka, ktory zaczynal na samym dole hierarchii w ABC. Nigdy jednak nie zapomnial, ze zyczliwosc, szacunek i przyzwoitosc sa wazniejsze od pieniedzy. I to niezaleznie od tego, czy chodzi o gleboka przyjazn ze Steve‘em Jobsem w ostatnich latach jego zycia, czy nieprzemijajaca milosc do mitologii Gwiezdnych wojen.

Pandemia koronawirusa sprawila, ze uniwersalne kwestie nadziei, tesknoty, samotnosci, wyborow etycznych, a takze leku przed smiercia i jakosci relacji z najblizszymi staly sie wyrazniejsze, domagajace sie odpowiedzi, ktore pozwola nam lepiej zyc nie tylko w tej ekstremalnej sytuacji. Rozmowy Agnieszki Jucewicz i Tomasza Kwasniewskiego z psychologami, psychoterapeutami, a nawet jednym etykiem, o tym, co sie dzieje teraz z naszymi uczuciami i relacjami tworza przestrzen do zastanowienia sie nad tymi fundamentalnymi kwestiami. Podpowiadaja tez sposoby na to, jak poradzic sobie emocjonalnymi trudnosciami, ktorych doswiadczamy w obliczu tych pytan.
Autorzy rozmawiaja z Bogdanem de Barbaro - o tym, czym jest nadzieja oraz jak ja w sobie pielegnowac; z Cezarym Zechowskim - o bliskosci w czasach pandemii; z Bartlomiejem Dobroczynskim - o tym, zeby uwazac z marzeniami, o pieknie potrzebnym na zle czasy oraz o tesknocie; z Danuta Golec - o tym, jak radzic sobie z niepewnoscia; z Pawlem Holasem - o wspolczuciu dla samego siebie; z Andrzejem Lederem - o leku przed smiercia; z etykiem Pawlem Lukowem - o tym, kiedy trzeba wybierac, czyli o etyce lekarskiej w czasie pandemii; z Beata Wojcik - o tym, ze mlodzi maja trudniej, czyli o nastolatkach z dala od swiata; z Jerzym Pawlikiem - o relacji doroslych dzieci z rodzicami; z Anna Krol-Kuczkowska - o traumie; z Julianne Holt-Lunstad - o epidemii zwanej samotnoscia i o tym, ze posiadanie slabych wiezi jest grozniejsze dla zdrowia niz otylosc; z sir Simonem Wesselyem o wplywie kwarantanny na psychike i o tym, czy doswiadczymy "zespolu pokoronawirusowego".

Po prawie dekadzie, ktora spedzil jako reporter wojenny, uznany dziennikarz Dahr Jamail wraca na swoje ukochane gorskie szlaki Ameryki. Jednak zamiast oddac sie pasji do wspinaczki, musi
skonfrontowac sie z faktem, ze stoki, na ktore kiedys sie wspinal, zostaly nieodwracalnie zniszczone przez zmiany klimatu. W efekcie Jamail wyrusza w podroz na linie frontu tego kryzysu - od Alaski, przez Wielka Rafe Koralowa, az po amazonski las deszczowy - aby odkryc konsekwencje utraty lodu dla ludzi i przyrody.
W Koncu lodu podazamy za Jamailem, ktory wspina sie na Denali, najwyzszy szczyt Ameryki Polnocnej, nurkuje w cieplych krystalicznych wodach Pacyfiku, aby znalezc upiorne rafy
koralowe, i odkrywa w tundrze wyspe Saint Paul, ktorej mieszkancy nie maja juz na co polowac. W towarzystwie naukowcow zajmujacych sie klimatem i ludzi, ktorych przodkowie zamieszkuja
te tereny od wiekow, Jamail zaczyna akceptowac fakt, ze Ziemia najprawdopodobniej znajduje sie w stanie agonalnym. Paradoksalnie pozwala mu to odnowic jego pasje do dzikiej przyrody i ostatnich miejsc planety, niezniszczonych jeszcze przez dzialalnosc czlowieka.
Jak zadna inna ksiazka, Koniec lodu jest osobista i gleboka kronika naszej katastroficznej rzeczywistosci oraz wezwaniem do rozkoszowania sie ta wrazliwa, krucha planeta poki mozemy.

Epidemie budza w nas lek. Dlatego przywiazujemy tak wielka wage do higieny, nieustannie siegamy po srodki dezynfekujace, a wszelkie produkty opatrzone etykieta antybakteryjny ciesza sie nieslabnacym zainteresowaniem klientow. Jednak nie wszystko, co male, jest zle! W rzeczywistosci tylko bardzo niewielka czesc mikrobow jest dla nas grozna. Calej reszty potrzebujemy do zycia - gdyby ich nie bylo, nie bylo rowniez nas. Mikrobiolog Susanne Thiele wprowadza czytelnikow w fascynujacy swiat mikroorganizmow. Chce, bysmy go zrozumieli, a dzieki temu lepiej chronili sie przed zagrozeniami, ale tez lepiej wykorzystywali potencjal kryjacy sie w otaczajacych nas mikrobach. Jej ksiazka to instrukcja obslugi mikroswiata, z ktora powinien zapoznac sie kazdy z nas.