PROJEKTOWANIE SOCJALNE W KSZTAŁCENIU PEDAGOGÓW SPOŁECZNYCH

Autorzy książki podejmują zagadnienie przygotowania studentów do działania w polu praktyki przez projektowanie socjalne. Przykładem jest kształcenie studentów na studiach licencjackich, w ramach specjalności pedagogika społeczna w zakresie pracy opiekuńczej i socjalno-wychowawczej w Katedrze Pedagogiki Społecznej w Uniwersytecie Łódzkim. Pomysł kształcenia opracował zespół pracowników tej katedry. Inspiracji poszukiwano w dorobku pedagogiki społecznej oraz w doświadczeniach edukacyjnych i badawczych pracowników. Istotne stały się poglądy Heleny Radlińskiej dotyczące jednostki , która wspólnie z innymi przetwarza środowisko życia. []

W przedkładanej Czytelnikowi publikacji przedstawiamy ramy pomysłu na kształcenie. W skrócie opisuje je projekt socjalny oraz praca dyplomowa przygotowywane przez studenta. Podczas projektu poznaje on życie wychowanków i wychowawców, zgłębia je, proponuje i wdraża zmiany. Jednocześnie oddala się symbolicznie, by pisać pracę dyplomową. Ramy kształcenia przez projektowanie, kształcenie do działania, skoncentrowane są wokół aktywności studentów w polu praktyki. [] Student od początku jest zorientowany na namysł przed działaniem, podczas jego trwania i po nim, integrowanie swoich doświadczeń, wiedzy, gromadzonych informacji wokół działania i refleksji na temat zdarzeń w polu praktyki.

Ze Wstępu